روزهای پسرانه

در پی دل چسب تر شدن هوا تو این روزا، من و آریا جون هم بعد از بیدار شدن از خواب بعد از ظهر و خوردن عصرونه با کیف پر از میوه و آجیل و کشمش و ... راهی پیاده روی و پارک جلوی خونه (البته آریا تو کالسکه) میشیم. اول میریم تو پارک یه کم میشینیم، آریا رو میذارم رو سرسره چندباری سُر می خوره بعد یه کمی راه میره. زیاد نمی تونم بزارم راه بره چون سطح پارک کمی شیب داره و او هم هنوز نمی تونه خودشو کنترل کنه. بعد دوباره می ذارمش تو کالسکه و میریم بیرون پارک راه می ریم. چرا تو پارک راه نمی ریم؟ چون کلا اونجا بوستان محلیه و جاش کمه. می ریم خیابونای اطراف دور می زنیم بعدش هم می ریم خونه. یه روزهایی هم که حالشو داشته باشم می ریم تا خیابون بهار. مغازه ها رو نگ...